Jak ochłodzić kota w domu? W czasie upałów koty narażone są na przegrzanie, tym bardziej że lubią wylegiwać się na słońcu. Dlatego musisz zapewnić mu przede wszystkim stały dostęp do świeżej, chłodnej wody oraz do chłodnych miejsc i pomieszczeń. Świetnym pomysłem jest także zakup maty chłodzącej lub owijanie kota wilgotnym ręcznikiem. dostanie od razu wyprawkę. Jeśli kociak kosztuje kilkaset złotych i nie ma rodowodu to popierasz pseudohodowców, którzy działają na niekorzyść zwierząt (np jeżdżą po giełdach z kociakami zabranymi od kocicy, piszczącymi i w ogóle męczącymi się, a jeśli im nie uda się ich sprzedać Sprawdź! Objawy parwowirozy należy odróżnić od chorób takich jak: salmonelloza, zapalenie trzustki, zakażenie wirusem niedoboru odporności kotów (FIV), zakażenie wirusem białaczki kotów (FeLV), zatrucia, spożycia ciała obcego. Koci tyfus krok po kroku, czyli objawy, diagnostyka, leczenie choroby oraz możliwe powikłania i Jak wygląda wścieklizna u kota? Przebieg zaczyna się od zmiany w zachowaniu. Zwierzęta dotychczas płochliwe, zaczynają podchodzić do ludzi, a te dotychczas ufne lub agresywne stają się wycofane, lękliwe, chowają się w ciemne miejsca. Drugie stadium (szałowe) trwa około 1-7 dni. Słodkie imiona dla kota, takie jak Elmo, Lakuś, Liluś, Lusia, Nemo, Majtek czy Wafelek, pasują najczęściej do tych najmłodszych. Warto pamiętać o tym, że imienia nie zmienimy, dlatego musi być przemyślanym wyborem. Do najpopularniejszych imion dla kota należą zdecydowanie te, które kojarzą się z polskimi kreskówkami: Filemon i Bonifacy. Równie popularne są te nadawane od koloru sierści czy zachowań kota: Lucyfer, Mruczek, Śpioszek. Najpopularniejsze imiona dla kota. Bonifacy, Filemon, Garfield, Leon, Klakier, Kleks, Kruczek, Puszek, Tom. Jedną z najważniejszych cech, które przyciągają mnie do psów, jest ich niezwykła wierność i oddanie. Pies parska jest zawsze przy nas, gotowy do okazania miłości i wsparcia. Niezależnie od naszego nastroju czy sytuacji, pies parska zawsze jest tam, gotowy do nasłuchania i pieszczot. Wiele imion z poniższego zestawienia otrzymuje tylko kilkoro dzieci rocznie w skali całego kraju! Zobaczmy więc, jakie mamy opcje, jeśli chcemy nazwać córkę imieniem zaczynającym się od litery F. Imiona damskie na F. Znanym chyba wszystkim imieniem damskim na literę F jest Franciszka. To oczywiście żeńska forma od imienia Franciszek. Mleko nie jest naturalnym pokarmem dla dorosłego kota, więc nie powinniśmy mu go podawać. Składniki, znajdujące się w nabiale, nie są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania zwierzęcia, a wręcz mogą mu przysporzyć kłopotów zdrowotnych. Jeśli zastanawiamy się nad podawaniem specjalnego mleka dla kota, dostępnego w Decydujący wpływ na przyszłe kocie życie ma pierwsze 8 tygodni po urodzeniu. Jeśli futrzaki w tym okresie nie nabędą podstawowych umiejętności społecznych, już nigdy mogą tego nie nadrobić [1]. Choć prym w wychowaniu wiedzie w tym czasie kocia matka, mruczki muszą mieć od początku kontakt również z ludźmi. swDi8tH. Koty zachodzą w ciążę z łatwością. Do ciąży może dojść za każdym razem, gdy kotka jest w rui, co ma miejsce kilka razy w roku w okresie od wiosny do jesieni. Pamiętaj Koty zachodzą w ciążę z łatwością. Do ciąży może dojść za każdym razem, gdy kotka jest w rui, co ma miejsce kilka razy w roku w okresie od wiosny do jesieni. Pamiętaj, aby wysterylizować kotkę, jeżeli nie jest kotem hodowlanym i chcesz uniknąć niechcianego potomstwa. Ponieważ w ciągu pierwszych kilku tygodni ciąży u kotki brak jest zewnętrznych jej objawów, nie będziesz widział z początku żadnej różnicy. Jednak po upływie około dwóch do trzech tygodni powinieneś dostrzec objawy wskazujące na ciążę. Każda ciąża, zarówno planowana, jak i nieplanowana, powinna być omówiona z lekarzem weterynarii. Objawy ciąży Ciężarne kotki nie będą wykazywać objawów rui, chociaż nie gwarantuje to ciąży, jedynie wskazuje na fakt, że miała miejsce owulacja; u kotek może pojawiać się ciąża urojona. Po upływie 15- 18 dni sutki mogą się powiększyć i zaczerwienić. Ciężarna kotka może również od czasu do czasu przechodzić etap nudności. Chociaż może on przybierać formę 'porannych mdłości', ważne jest, abyś skonsultował się z lekarzem weterynarii, jeżeli występuje często, trwale lub kotka pod jakimkolwiek innym względem odbiega od normy i wpływa to na jej apetyt. Twój kot stopniowo przybierze na wadze od jednego do dwóch kilogramów, w zależności od liczby kociąt. Jest to wskaźnik zdecydowanie świadczący o ciąży. Ciąża może być precyzyjnie zdiagnozowana badaniem ultrasonograficznym po upływie zaledwie 15 dni (przez doświadczonego diagnostę), bijące serca widoczne są od 17 dnia, a liczbę kociąt lekarz będzie mógł określić w badaniu rentgenowskim po upływie 40 dni. Brzuch zacznie się powiększać, ale unikaj dotykania go, tak aby nie ryzykować uszkodzenia płodów. Istnieją inne przyczyny powiększenia brzucha, więc ściśle obserwuj swojego kota pod kątem ewentualnych objawów chorobowych, a jeżeli coś Cię martwi, skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Zachowanie Twojego kota może stać się 'matczyne' i może zacząć ona dużo mruczeć. W późniejszym okresie ciąży niektóre kotki wykazują również skłonność do zwiększonego apetytu lub wręcz przeciwnie mogą mieć problem z jedzeniem. Dla ustalenia ciąży lekarz weterynarii może wykonać badania poziomu hormonów. Oznaki zbliżającego się porodu Gdy zbliża się moment porodu, kotka może odmówić jedzenia, zachowywać się niespokojnie i może zacząć szukać odpowiedniego, spokojnego miejsca, w którym urodzi. Jeżeli masz wątpliwości, przedyskutuj zachowanie swojego kota z lekarzem weterynarii. Pierwszym objawem porodu jest spadek temperatury ciała kotki do około 37,8 C, co może mieć miejsce w okresie 12 godzin poprzedzających poród. Jeżeli jednak pomiar temperatury jest dla kotki stresujący, nie wykonuj go. Kotka może miauczeć i wydawać się pobudzona, przez cały czas się myjąc. Powinieneś następnie dostrzec skurcze brzucha i wypływ z pochwy, po czym pojawi się pierwszy kociak! Jeżeli wypływ jest silny i ma barwę czarną lub krwistą, powinieneś skontaktować się z lekarzem weterynarii. Zawsze, gdy martwi Cię stan Twojego kota podczas porodu, konsultuj się z lekarzem weterynarii lub poproś go o asystowanie w tym ważnym dla Ciebie i Twojego kota momencie. Przeciętna kocia ciąża trwa od 63 do 67 dni, ale czas ten może się wahać od 61 do aż 72 dni i trudne może być określenie dokładnego czasu jej trwania, gdyż koty mogą kopulować kilkukrotnie. Jeżeli podejrzewasz ciążę u Twojej kotki, powinieneś zabrać przyszłą matkę do lekarza weterynarii w celu jej potwierdzenia. Podczas wizyty lekarz powinien mieć możliwość doradzenia Ci w kwestii żywienia i opieki nad matką i kociętami. Jeżeli ciąża jest nieplanowana, zabierz kotkę do lekarza jak najszybciej, ponieważ możliwe jest jej wysterylizowanie podczas ciąży. Oczywiście jeżeli nie chcesz, aby Twój kot zaszedł w ciążę, poddaj go sterylizacji jak najwcześniej. Więcej artykułów w tej sekcji W dniach - jestem na urlopie. Osoby zainteresowane konsultacją behawioralną dla swojego kota bądź kotów zapraszam od To strona zbudowana przede wszystkim z pytań, jakie nadsyłacie mi Państwo w listach, bądź zadajecie na forum. Proszę traktować odpowiedzi bardziej jako nakierowanie uwagi na temat, i wskazanie drogi, jaką powinno iść dalsze poszukiwanie rozwiązania danego problemu. Zapewne strona będzie się rozrastać, w miarę nowych pytań. Zachęcam do czytania artykułów, do których odsyłam Państwa po więcej informacji. Życzę miłego czytania! Kastracja i "dopuszczanie". Co to jest ruja? Kiedy się pojawia? Ruja jest, najogólniej rzecz ujmując, to okres, w którym kotka może się rozmnażać (poza okresami rui kotki nie są zainteresowane kontaktami seksualnymi), w którym może dojść do zapłodnienia i ciąży. Pierwsza ruja pojawić się może już u kotek 5 miesięcznych, chociaż jest to rzadkość, średnio pojawia się ok. 8-10 miesiąca życia kotki. Jakie są objawy rui? Kotka robi się bardzo "przytulna", wyraźnie domaga się pieszczot, kładąc się przy dotknięciu na podłodze, i charakterystycznie wygina grzbiet, tak aby wystawić pupę do góry, odchylając przy tym ogon na bok. Bardzo często towarzyszy temu tarzanie się po podłodze, ocieranie o opiekuna i przedmioty w domu. Bardzo nieciekawym dodatkiem do rui u wielu kotek jest znaczenie, czyli po prostu siusianie, najczęściej tam, skąd w ich mniemaniu mógłby nadejść kocur, czyli na drzwi wejściowe, ale również na buty, torebki, itp. Jeszcze jednym, trudnym do wytrzymania objawem, są "śpiewy", kotka zawodzi bardzo głośno, próbując przywołać kocura. Najczęściej ta werbalna aktywność ma miejsce nocą i nad ranem. W przerwach, gdy leży, wyraźnie sprawia wrażenie cierpiącej. Jak długo trwa ruja? Jak często występuje ruja? W przypadku kotów wolno żyjących ruja ma ścisły związek z porą roku, długością dnia i temperaturą otoczenia, pojawia się więc w okresie przedwiośnia/wiosny ("kocie marcowanie"), potem kotka najczęściej odchowuje jeszcze jeden, letni miot. Jeśli jesień jest bardzo ciepła, wiele kotek po raz trzeci zachodzi w ciążę, ale ten trzeci miot, jeśli nie pojawi się w pobliżu człowieka, który otoczy go opieką, skazany jest, niestety, na zagładę, a to z powodu zimna i braku pokarmu. W warunkach domowych te reguły nie mają zastosowania. Ciepło jest przez cały czas, pokarmu pod dostatkiem, i poczucie bezpieczeństwa zapewnione, kotka zamienia się więc w istną "maszynkę rodzącą". Rujki, trwające np. tydzień, powracają po 10 dniach - dwóch tygodniach, i tak może się dziać przez kilka miesięcy. Nie muszę chyba przekonywać, jak uciążliwe jest obcowanie z kotką w tzw. permanentnej rui, jeśli weźmie się pod uwagę objawy opisane powyżej. Taki stan nie jest też obojętny dla zdrowia kotki, gdyż doprowadzić może do ropomacicza, które jest poważnym zagrożeniem dla życia kotki. Kotki w rui nie jedzą, nie śpią, chudną i wyraźnie cierpią. Dlatego tak ważna jest kastracja, najlepiej przed wystąpieniem pierwszej rujki. Czy kotka powinna choć raz mieć młode? Nie. Jeśli kotka nie jest kotką hodowlaną, powinna zostać wykastrowana, i to bez czekania na pierwsza rujkę, a już na pewno nie na magiczną trzecią. Jeśli kotka nie została wykastrowana w hodowli, kastrację najlepiej wykonać do 6 miesiąca, a wykonanie zabiegu przed wystąpieniem pierwszej rujki w 100% zabezpiecza kotkę przed wystąpieniem bardzo groźnego nowotworu sutków bądź ropomacicza. Kiedy kastrować? O tym piszę dość obszernie w zakładce "Kastracja kota". Zdania są tu podzielone, koty niehodowlane opuszczają moją hodowlę już po zabiegu kastracji, ale nie każdy jest zwolennikiem przeprowadzania zabiegu tak wcześnie. Na pewno kastracja wykonana przed pierwszą rujką w 100% zabezpiecza kotkę przed nowotworami sutka, a odpowiednio wczesny zabieg u kocura zabezpiecza go przed nowotworami prostaty. Dlaczego nie "kocia antykoncepcja"? Długotrwałe stosowanie antykoncepcji hormonalnej poważnie zwiększa ryzyko wystąpienia ropomacicza. W przypadku wystąpienia ropomacicza, niejednokrotnie walczy się już o uratowanie kotce życia, a w trakcie operacji kotka i tak zostanie wykastrowana. Poza tym, kotkom często zdarza się "przełamanie" bariery hormonalnej, i pojawienie się rujki mimo stosowania antykoncepcji. Co to jest ropomacicze? Ropomaciczem określa się stan, w którym macica wypełniona jest ropą. Ilość ropy niejednokrotnie kilkakrotnie przewyższa objętość samej macicy, powodując jej powiększenie. Jest to choroba, która dotknąć może kotkę w każdym wieku, zarówno młode, jak i starsze. Czynnikiem sprzyjającym wystąpienie ropomacicza jest stosowanie antykoncepcji hormonalnej, mającej zablokować występowanie rui. Każda kotka reaguje bardzo indywidualnie na hormony, są takie, u których przez kilka lat może nic się nie wydarzyć, ale są i takie, u których ropomacicze pojawia się już po jednokrotnym podaniu hormonów. Przebieg choroby jest początkowo niezauważalny dla właściciela, a zalegająca ropa może doprowadzić do uszkodzenia tak ważnych narządów, jak wątroba czy nerki. Przepełniona macica może też pęknąć, a wylana treść wywołać zapalenie otrzewnej, co jest już bezpośrednim zagrożeniem dla życia kotki. Jedynym sposobem leczenia jest usunięcie macicy wraz z przydatkami, czyli wspomniana wcześniej kastracja, tyle że w takim stanie już z lękiem o życie i przyszłe zdrowie kotki. Guzy sutka. Jest to najczęstsza choroba nowotworowa kotek, stanowiąca ok 15-20% wszystkich nowotworów. Niestety, w przypadku kotów, ok. 90% tych nowotworów to guzy złośliwe, czyli takie, które dają przerzuty do innych narządów, co zwykle kończy się śmiercią kotki. Brzuch kotki powinien być przez nas systematycznie "obmacywany" w czasie pieszczot, bo to jedyny sposób, aby w miarę szybko zauważyć jakiekolwiek zmiany. Wczesne wykrycie daje szansę na całkowite wyleczenie. Jedyną skuteczną metodą leczenia jest operacyjne usunięcie guzów. Ponieważ większość tych zmian to złośliwe gruczolakoraki, szybkie wykrycie i usunięcie zmian nowotworowych, zanim dadzą przerzuty do innych narządów, jest kluczowe dla dalszego zdrowia i życia naszej kotki. Jedyną pewną metodą zapobiegania wystapienia guzów sutka jest wczesna kastracja kotki. Czy zabieg kastracji jest bardzo poważną operacją? W przypadku kocurów nie jest to skomplikowany zabieg. Trwa około 15-20 minut, jądra usuwane są z worka mosznowego, który często nie jest nawet zszywany - nie należy się jednak stresować, jeśli Państwa kocurowi założone zostaną szwy! Po prostu różni lekarze stosują tutaj różne techniki. Kot bardzo szybko powraca do formy, i już po dwóch-trzech dniach często wydaje się nie pamiętać o całym zamieszaniu. W przypadku kotek zabieg jest bardziej skomplikowany, ponnieważ polega na otwarciu jamy brzusznej. Jak przygotować się do zabiegu? 1) Konieczne będzie dokładne zbadanie i osłuchanie kota, w przypadku tych starszych, dorosłych, zrobienie kotu analizy krwi; 2) W przypadku kotek, ze względu na poważniejszy wymiar zabiegu, dobrze jest wykonać RTG klatki piersiowej; 3) W dniu operacji kot nie może nic jeść - ostatni posiłek 12 godzin przed zabiegiem; 4) Kot może pić wodę, w dowolnych ilosciach; Pamiętajmy, że kot musi nam zostać oddany WYBUDZONY - należy zapytać o to lekarza przed zabiegiem, i zmienić weterynarza, jeśli usłyszymy, że "kot obudzi się w domu". Kot musi być wybudzony i reagować na bodźce przed zabraniem go z gabinetu. Jak mam się opiekować moim kotem po zabiegu? 1) Kot nie powinien nic jeść przez pierwsze godziny po zabiegu, może natomiast pić wodę w dowolnych ilościach; 2) Należy chronić ranę przed lizaniem; 3) W razie potrzeby podawać środki przeciwbólowe; 4) 10 dni po zabiegu konieczna jest kontrola rany w gabinecie weterynaryjnym; 5) Oczywiście w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów, należy skontaktować się z lekarzem. Jak żywić kota po kastracji? Kotu po kastracji nie powinno się zmieniać sposobu żywienia, zwłaszcza, jeśli zabieg wykonany został u kota młodego. W przypadku, gdy zauważymy tendencję do tycia, należy zmodyfikować dietę naszego kota, ograniczyć ilość spożywanych węglowodanów, a przede wszystkim zapewnić odpowiednią dawkę ruchu. Z mitami związanymi z rzekomo "pewnymi", szkodliwymi skutkami kastracji "rozprawiam się" tutaj >>>>>>>>>>>>> Czy mój kot zmieni się po zabiegu? Kastracja, eliminując huśtawki hormonalne i niepokój związany z popędem seksualnym i niemożnością znalezienia partnera, wywołuje na ogół bardzo pozytywne zmiany w zachowaniu kotów. Stają się one bardziej zrównoważone emocjonalnie, bardziej przywiązują się do opiekunów, nie mają tendencji do uciekania z domu. Po prostu spokojnie i bez lęku żyją obok nas. W przypadku kotów kastrowanych wcześnie, jeszcze w hodowli, nie obserwuje się żadnych spektakularnych zmian w zachowaniu kotów, nie przechodzących dzięki wczesnemu zabiegowi burzliwego dojrzewania. Do góry Choroby zakaźne kotów Co to jest FeLV? FeLV to skrót od nazwy angielskiej, Feline Leukemia Virus, czyli wirus białaczki kociej, należący do tej samej rodziny retrowirusów, co nasz ludzki HIV. Wywołana przez niego choroba jest jedną z najgroźniejszych, jakie mogą dotknąć naszego pupila, ponieważ wystąpienie choroby zawsze kończy się śmiercią kota. Człowiek NIE MOŻE zarazić się kocią białaczką. Wirus białaczki kociej nie jest również zakaźny dla zwierząt innych niż kotowate, stąd też nie muszą się go obawiac mieszkające w naszych domach psy czy króliki. Koty zarażają się wirusem białaczki poprzez wzajemne mycie się, lizanie, itp., a kocięta zarażają się od matki już w pierwszych tygodniach życia. W Polsce nie ma, niestety, świadomosci społecznej i zrozumienia problemu, jakim jest wypuszczanie kotów na zewnątrz, pilnowanie szczepień i robienie kotu badań okresowych. W krajach takich jak Holandia problem białaczki prawie nie istnieje, ponieważ koty poddawane są okresowym badaniom i szczepieniom na tę chorobę. Mam tu na myśli koty wypuszczane, bo te w naszych hodowlach są pod tym względem systematycznie badane - informację, że dana hodowla jest wolna od chorób takich jak FeLV znajdziecie Państwo na stronie każdej szanującej się hodowli. Testy takie są konieczne, ponieważ kot zarażony wirusem niekiedy upora się z nim na tyle, że przez kilka lat może nie zachorować, zaraża jednak inne koty. Co to jest FIV? FIV to zespół nabytego niedoboru immunologicznego u kotów. Chorobę wywołuje retrowirus z tej samej grupy, co wirus FeLV, czy nasz ludzki, wywołujacy AIDS. Chociaż wirus FIV sam w sobie nie wywołuje śmierci zwierzęcia, powoduje on, że nasz kot staje się zupełnie bezbronny wobec różnych bakterii, grzybów, pasożytów, itp., podobnie jak dzieje się to w przypadku AIDS. Nie ma żadnego lekarstwa, które leczyłoby tę chorobę. FIV jest groźny tylko dla kotów, nie przenosi się na człowieka ani inne zwierzęta domowe. Zakażenie następuje najczęściej w wyniku pogryzienia, ponieważ największe stężenie wirusa u chorego zwierzęcia znajduje się w ślinie. To dlatego znacznie częściej zakażają się niekastrowane kocury walczące o terytorium bądź samicę. Wirusa FIV nie można "przynieść" na butach, ubraniu, itp. Co to jest FIP? FIP to inaczej zakaźne zapalenie otrzewnej. Choroba wywoływana jest przez koronawirusy, a jej podstępność polega na tym, że koronawirusy występują powszechnie w jelitach kotów, nie wywołując żadnych chorób. Pojawienie się FIP jest na ogół przypadkiem losowym, spowodowanym zmutowaniem koronawirusa normalnie żyjącego w jelitach do postaci wywołującej chorobę, przy obniżonej odporności zwierzęcia. FIP jest, niestety, chorobą nieuleczalną, leki mogą jedynie przyczynić się do poprawy stanu zwierzęcia na jakiś czas. Najczęściej choroba po bardzo burzliwym przebiegu, bardzo szybko prowadzi do śmierci zwierzęcia. Na szczęście jest to choroba rzadka. Więcej o FIP znajdziecie Państwo TUTAJ. Katar koci Katar koci, czyli zapalenie górnych dróg oddechowych, jest niekiedy nazywany również "kocią grypą", i jest dość powszechną chorobą zakaźną kotów. Może być wywołany przez wirusy bądź bakterie. Może wystąpić u kota w każdym wieku, a najbardziej niebezpieczna jest dla bardzo młodych, i tych w podeszłym wieku. Kot zaraża się katarem kocim poprzez kontakt z innym, chorym kotem, bądź zdrowym, ale będącym nosicielem, a także poprzez miski, kuwety, itp. Katar koci możemy również "przynieść" do domu, na butach bądź ubraniu. Objawy nie zawsze są jednorodne, zależą bowiem od rodzaju wirusa lub bakterii, które wywołały zakażenie. Najczęściej jednak na początku pojawia się przezroczysta wydzielina z nosa i kichanie (stąd zapewne nazwa), dołącza się do tego najczęściej zapalenie spojówek. Objawy niekiedy bardzo poważnie się nasilają, zwłaszcza, gdy dojdzie do wtórnego zakażenia bakteriami. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii, ponieważ rozwijający się katar koci prowadzi do bardzo poważnych powikłań, a samo leczenie jest niekiedy długotrwałe, do kilku tygodni. Panleukopenia Panleukopenia kotów określana jest też często jako zakaźne zapalenie jelit kotów, tyfus koci, lub nosówka kotów. Choroba wywoływana jest przez wirus panleukopenii kotów. Najbardziej wrażliwe na zachorowanie są młode zwierzęta między 2 a 5 miesiącem życia, u których spadł już poziom przeciwciał uzyskanych od matki. Zakażenie następuje najczęściej drogą pokarmową. Do charakterystycznych objawów panleukopenii należą gorączka, biegunka (czasem z domieszką krwi), wymioty, bardzo szybko prowadzące do odwodnienia, bolesność brzucha i wychudzenie. Choroba jest bardzo niebezpieczna, ponieważ ma bardzo wysoki współczynnik umieralności, a jej bardzo gwałtowny przebieg w przypadku młodych kociąt pozostawia mało czasu na skuteczne działanie. Co gorsza, i tę chorobę możemy "przywlec" do domu my sami. Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania panleukopenii jest regularne szczepienie kotów przeciwko tej chorobie. Do góry Zapobieganie chorobom - szczepienia. Dlaczego szczepić? Po lekturze na temat chorób zakaźnych kotów nie muszę już chyba nikogo przekonywać, dlaczego należy szczepić koty. Z tych samych dokładnie powodów, dla których my, ludzie, szczepimy się przeciwko takim chorobom ja polio czy odra. Ja mam jeszcze bliznę po szczepieniu przeciwko ospie, której już się nie szczepi, bo właśnie regularne szczepienia pozwoliły praktycznie wyeliminować tę niezwykle groźną chorobę. Gdyby wszyscy właściciele kotów szczepili swoje zwierzęta, wiele z opisanych chorób, jak np. białaczka, również stałyby się rzadkością. To w wymiarze statystycznym, w wymiarze indywidualnym wartość szczepienia jest nie do przecenienia - tragedia związana z odejściem naszego kota z powodu choroby, przed którą mogliśmy go zabezpieczyć, jest podwójna. Przeciwko jakim chorobom szczepić? Nie wszystkie choroby doczekały się szczepionek uodparniających ale niektóre z nich, w tym tak groźne jak katar koci, panleukopenia czy białaczka, mają już swoje szczepionki. Na pewno należy wszystkie koty, nawet te niewychodzące z domu, zaszczepić przeciwko kociemu katarowi i panleukopenii, ponieważ wirusy wywołujące te choroby mogą być "przyniesione" do domu na butach czy ubraniu, a infekcja, szczególnie w przypadku panleukopenii, może nawet zakończyć się śmiercią kota. Koty wychodzące i hodowlane dodatkowo szczepimy przeciwko białaczce i wściekliźnie. Nie ma potrzeby szczepienia przeciwko tym chorobom, jeśli kot nie wychodzi i w żaden inny sposób nie ma kontaktu z innymi kotami (wystawy, krycie). Kiedy szczepić? Program szczepień najlepiej ustalić z lekarzem, ale najczęstszy kalendarz to: I szczepienie: 7-8 tydzień, Katar koci + Panleukopenia II szczepienie: 3-4 tygodnie po pierwszym, czyli w 11-12 tygodniu, Katar koci + Panleukopenia III szczepienie: po ukończonym 16 tygodniu życia Potem już tylko coroczne szczepienia przypominające, niektórzy lekarze zalecają szczepienia co dwa lata. Nie ma zgodności co do tego, jak często podawać dawki przypominające. Pierwsze dwa szczepienia spoczywają na ogół na hodowcy. W przypadku kociąt domowych, znalezionych lub odebranych ze schroniska, należy program ustalić z lekarzem weterynarii. W przypadku kociąt hodowlanych wachlarz szczepień się poszerza. Do góry Problemy jamy ustnej. Kiedy kot wymienia zęby? Proces wymiany zębów mlecznych na stałe rozpoczyna się około 4 miesiąca życia kota. Półroczny kot powinien mieć już komplet stałych zębów. Mojemu kotu bardzo nieprzyjemnie pachnie z pyszczka, dlaczego? Niemiły zapach prawie zawsze świadczy o jakimś nieciekawym procesie toczącym się w jamie ustnej. W wieku 4-6 miesięcy, w trakcie wymiany zębów, jest on prawie nie do uniknięcia, ponieważ w tym okresie utrudnione jest oczyszczanie zębów. Należy wówczas regularnie sprawdzać stan dziąseł i dbać o higienę jamy ustnej, aby nie doprowadzić do stanów zapalnych dziąseł. W przypadku kotów dorosłych niemiły zapach z pyszczka jest zawsze wskazaniem dla nas do dokładnego obejrzenia stanu zębów i dziąseł. Przyczyną może być na przykład zaleganie treści pokarmowych między zębami, i ich gnicie. Jest to stan niebezpieczny, ponieważ doprowadzić może do wytworzenia się płytki nazębnej, a w konsekwencji do powstania kamienia i poważnych chorób przyzębia. Najczęściej przytrafia się kotom karmionym wyłącznie albo przeważnie karmami miękkimi z puszek. Mój kot ma kamień na zębach, co robić? Jeśli płytka nazębna nie jest usuwana, i dłużej zalega na zębach, ulega mineralizacji, i tworzy się kamień nazębny. Powiększanie się kamienia uszkadza dziąsła, powoduje odsłonięcie szyjek zębowych, co sprawia, że przy jedzeniu kot odczuwa ból, a w dalszym etapie może nawet spowodować wypadanie zębów. Dlatego w przypadku stwierdzenia kamienia musi on być koniecznie usunięty. Jeśli stwierdzimy u kota obecność kamienia, sposób leczenia musi już ustalić lekarz, ponieważ niejednokrotnie jedynym sposobem usunięcia jest zabieg pod narkozą. Jak zapobiegać tworzeniu się kamienia? Najlepiej zadbać o regularne oczyszczanie zębów z płytki nazębnej i resztek pokarmowych, aby nie dopuścić do rozwoju kamienia. To możemy zrobić sami, dbając o to, aby kot jadł jak najbardziej "naturalnie", tzn. gryzł. Karmy puszkowe to papka, która najczęściej osadza się na zębach. Podając kotu mięso, powinno ono być pokrojone w podłużne paski, aby zmuszało go to do gryzienia, co wspomaga naturalne oczyszczanie zębów i przestrzeni międzyzębowych. Dodatkowym sprzymierzeńcem jest stosowanie odpowiednich karm, które ułatwiają pozbywanie się płytki. Jeszcze jednym sposobem zapobiegania kamieniowi nazębnemu jest okresowe stosowanie past przeznaczonych właśnie do usuwania płytki nazębnej. Dlaczego stan zębów i dziąseł jest taki ważny? Stany zapalne dziąseł są najczęściej bardzo bolesne. Rzadko zaglądamy do kocich i psich pyszczków, i ja doradzam, aby robić to regularnie, tak samo jak regularnie badać brzuchy naszych kotów w czasie głaskania, czy sprawdzać zawartość kuwety. Bolące dziąsła i zęby zniechęcają do jedzenia, przez co nasz kot traci dobre samopoczucie, chudnie i jest ogólnie nieszczęśliwy. Często składamy to na karb "fochów", i próbujemy zmieniać karmę, mając pretensje do naszego pupila, że nie docenia naszych wysiłków. Prawda jest jednak taka, że najdroższa nawet karma nie usuwa w tym przypadku przyczyny, czyli bólu, a nie zaglądając do pyszczka regularnie, nie będziemy mieli pojęcia o problemie. Drugim powodem, dla którego utrzymujące się stany zapalne i zaczerwienienie dziąseł, nie ustępujące przy dostępnych nam w domu metodach, musi obejrzeć lekarz, jest fakt, że na dziąsłach manifestuje się wiele innych chorób, które rozpoznać może tylko lekarz. Niekiedy to, co bierzemy za niewinne zapalenie, może być wczesnym stadium zmian nowotworowych, lub mieć związek z chorobą jakiegoś innego narządu. Do góry Problemy trawienne. Mój kot co jakiś czas wymiotuje. Co robić? Wykluczając oczywiście wypadki wymiotowania treścią pokarmową, po jedzeniu, itp, które należy skonsultować z lekarzem, okresowe wymioty związane ze "zrzucaniem" połkniętych w trakcie lizania włosów, nie powinny nas niepokoić. Oczywiście, jeśli nie zdarzają się zbyt często, bo te częste wywołują stany wyczerpania. Najlepszym sposobem ograniczania wymiotów jest stałe podawanie kotu past odkłaczjących, które ułatwiają przesuwanie połkniętych włosów, i zapobiegają ich zaleganiu w żołądku. W przypadku podejrzeń o jakiekolwiek inne tło wymiotów, obecność w nich krwi, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Co to są kule włosowe? Kulami włosowymi nazywamy połknięte przez kota w trakcie wylizywania się włosy, zbijające się w żołądku w takie właśnie twory. Najczęściej obserwujemy je potem zwymiotowane w postaci podłużnych "kiełbasek". Jeśli jednak nie zostaną one zwrócone i przedostaną się do jelit, potrafią wywołać poważne powikłania, w postaci zatkania światła jelita i obstrukcji. Należy wówczas koniecznie pomóc kotu wydalić kule włosowe z kałem, ponieważ zbyt długie zatkanie światła jelita doprowadzić może do jego martwicy, i wtedy jedynym zabiegiem ratującym życie kota jest operacja. Dlatego bardzo ważne jest regularne podawanie past odkłaczjących, dodawanie do karmy oleju np. z pestek winogron (albo innego), co usprawnia stałe przesuwanie połkniętych włosów i zapobiega tworzeniu się kul włosowych. Co to jest "zakłaczenie"? Zakłaczeniem określa się stan, w którym ilość połkniętych włosów jest tak duża, i są one tak zbite, że kot nie potrafi się sam ich pozbyć z organizmu. Jest to stan bardzo groźny, i trzeba skonsultować go z lekarzem, który zaordynuje odpowiednie środki, mające na celu pozbycie się kul włosowych z organizmu. Kot zakłaczony zachowuje się jak kot chory - jest osowiały, nie chce jeść ani pić, często ma podwyższoną temperaturę, brzuch jest twardy, napięty i wyraźnie bolesny. Mój kot często ma biegunki. Co robić? Biegunek nie należy lekceważyć, ponieważ są bardzo obciążające dla organizmu, pozbawiają go mikroelementów i bardzo osłabiają naszego pupila. Jeśli nie stwierdzamy w stolcu żadnych tak niepokojących objawów jak krew, można spróbować zadziałać samodzielnie, maksymalnie ograniczając podawany pokarm do jednego rodzaju, najlepiej suchej karmy bardzo dobrej jakości. Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo częstym czynnikiem powodującym wolne stolce i ogólnie problemy z trawieniem, są karmy puszkowe, saszetkowe, itp. Jeśli w ciągu dwóch dni od odstawienia jedzenia puszkowego problem się wycofa, mamy dowód na to, że przyczyna leży po stronie źle dobranego żywienia, i musimy pamiętać, aby po okresie stabilizacji, nie wcześniej niż po dwóch-trzech tygodniach od ustąpienia wolnych stolców, a najlepiej po ok. dwóch, wprowadzać POJEDYNCZO rodzaj pokarmu, jaki chcielibyśmy podawać, i po dwu-trzydniowej obserwacji, jeśli zauważymy jakiekolwiek zmiany w stolcu, natychmiast definitywnie eliminować dany pokarm z diety. Jesli problemy z biegunką nie ustąpią, albo a stolcu zauważymy krew, bądź ma on wyraźnie odpychający, gnilny zapach, należy nie robić nic na własną rękę, ale jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, ponieważ objawy takie mogą świadczyć o infekcji, i wówczas wymagają leczenia antybiotykami. Do góry Kocie serce. Co to jest kardiomiopatia? Kardiomiopatia to termin, jakim określa się choroby mięśnia sercowego, prowadzące do zaburzeń jego funkcji. Wskutek przerostu ścian, serce nie może się prawidłowo kurczyć, co powoduje zbyt mały przpływ krwi, a w konsekwencji niewydolność krążenia. Kardiomiopatia jest chorobą nieuleczalną, jednak poprzez wczesne rozpoznanie i podawanie leków można poprawić komfort życia kota i opóźnić rozwój choroby. Co powinno nas zaniepokoić? objawy, które mogą świadczyć o tym, że nasz kot ma problemy z sercem, to: 1) Spadek ruchliwości, niechęć do zabawy; 2) Kot chce się bawić, jednak bardzo szybko rezygnuje, z objawami zmęczenia nieadekwatnymi do wykonanego wysiłku; Czy są koty bardziej podatne na choroby serca? Tak, są rasy, które uważa się za bardziej zagrożone tą chorobą. Są to rasy: - Maine Coone; - Persy; - Amerykańskie Krótkowłose; - Syjamy. Do góry Najczęstsze problemy z układem moczowym kotów. Co to jest SUK? SUK, czyli Syndrom Urologiczny Kotów, to zespół zaburzeń dotyczących układu moczowego, które mogą mieć bardzo różne przyczyny. Częstość występowania SUK nie ma związku, jak to się dotychczas uznawało, z kastracją - procent zwierząt kastrowanych i niekastrowanych, mających problemy urologiczne, jest taki sam. Nie ma również związku z terminem przeprowadzenia kastracji. Ponieważ podłoże i przyczyny schorzeń określanych tym mianem są tak różne, bardzo ważna jest konsultacja lekarska, i ustalenie leczenia indywidualnie dla każdego kota. Cechami wspólnymi, predestynującymi do wystąpienia SUK, jest otyłość, brak ruchu, i ograniczanie jedzenia jedynie do suchej karmy. Dlaczego mój kot załatwia się poza kuwetą? Przede wszystkim należy wykluczyć chorobę, ponieważ bardzo wiele schorzeń, np. pęcherza moczowego, manifestuje się właśnie w ten sposób. Jeśli kot jest zdrowy, wówczas takie zachowanie ma najczęściej podłoże psychiczne, kot w ten sposób manifestuje np. stres związany z przybyciem do domu innego zwierzęcia, albo próbuje zwrócić naszą uwagę, gdy poświęcamy mu za mało czasu. Niekiedy zmiana w otoczeniu, która dla nas jest nieistotna - zmiana w umeblowaniu, jakiś nowy zapach - może wywołać u kota stres, który będzie się objawiał w taki właśnie, nieprzyjemny sposób. W każdym przypadku trzeba dokładnie przeanalizować, kiedy zachowanie zaczęło się pojawiać, i spróbować znaleźć przyczynę, zmianę, wydarzenie, które miało miejsce w tym czasie. Najczęściej przy dogłębnej analizie to się udaje, a po wyeliminowaniu czynnika stresującego, sytuacja wraca do normy. Na pewno nie należy przyjmować postawy, że "mój kot jest leniwy i złośliwy". Koty to bardzo czyste stworzenia, i sprawy kuwetkowe na pewno nie są wynikiem lenistwa. Mój kot podchodzi do ścian i mebli, staje do nich tyłem, i sika. Dlaczego? Sikanie na pionowe powierzchnie to już z całą pewnością znaczenie. Występuje u niekastrowanych kocurów i kotek, a w przypadku zbyt późnej kastracji, utrzymuje się jako nawyk, do którego zwierzę zdążyło się już przyzwyczaić. Jedynym sposobem zapobiegania jest odpowiednio wczesna kastracja. Do góry Kot rasowy, rodowodowy. Po co jest rodowód? Rodowód to jedyny dokument potwierdzający rasowość danego kota. Aby otrzymać rodowód, hodowca musi otrzymać poświadczenie od właściciela kocura, że to właśnie on jest ojcem naszych kociąt, poświadczenie ze związków, do których należą właściciele kotki i kocura, że zwierzęta mają licencje hodowlane i dopuszczone są do rozrodu. Ile kotów w miocie dostaje rodowód? WSZYSTKIE. Nawet, jeśli urodzi się kocię z defektem, czy bez nogi, dostanie rodowód. Po prostu hodowca wpisze wówczas w rodowodzie, że dane zwierzę NIE JEST PRZEZNACZONE DO HODOWLI. Lekceważenie takich zapisów i rozmnażanie takiego kota na własną rękę prowadzi do utrwalania danej wady, bądź obniżania standardu rasy. Nie mówiąc już o tym, że potomstwo takiego kota, jako niepełnowartościowego kota hodowlanego, nie dostanie rodowodów. I to jest najczęstsza przyczyna braku rodowodów, niemożność ich wyrobienia z powodu nielegalnego rozrodu. Co znaczy "kot na kolanka"? Kot na kolanka to kot niehodowlany i niewystawowy. Nie znaczy to, że będzie mieć defekt, albo będzie bez nogi, jak to wyżej napisałam. Po prostu nie jest Claudią Shiffer w kocim świecie, ale przecież Andie McDowell to też piękno, chociaż na modelkę, niestety, się nie nadaje. Większość kociąt to po prostu reprezentanci rasy, na pewno są brytyjczykami, i na pewno będą mieć te cechy, o które Państwu chodzi przy kupnie - będą duże, misiowate, będą miały "pucki", ale na pewno nie wygrywałyby na wystawach. Ich cena jest ceną "wyjściową" dla danej rasy, ponieważ często są to piękne koty, takie "prawie Claudie", a ich wyhodowanie jest dokładnie tak samo kosztowne co kotów wystawowych czy hodowlanych. Tak więc to nie tyle one są tańsze, co hodowlano-wystawowe droższe. Co znaczy "kot wystawowy"? Kot wystawowy to taki, który po kastracji może być wystawiany. Na wystawach jest coraz więcej takich kotów, i to bardzo cieszy. To te "prawie Claudie". Co znaczy "kot hodowlany"? Kot hodowlany to kot, którego kupujemy z prawem do późniejszego rozmnażania. Taki kot jest automatycznie również kotem wystawowym, ponieważ powinien on zdobyć najpierw licencję hodowlaną. Wielu hodowców wymaga też np. zdobycia przez kota pierwszego z tytułów, Championa, zanim będzie mógł on być rozmnażany - takie warunki zawarte są zazwyczaj w umowie kupna sprzedaży. Kot hodowlany nie zawsze jest Claudią Shiffer - o wartości kota jako hodowlanego stanowi jego potomstwo. Bardzo często zdarza się, że kotki o niepozornej budowie, nie odnoszące zwycięstw na wystawach, dają dzieci znacznie lepsze w typie od nich samych. Są może nie najlepszymi kotkami wystawowymi, ale doskonałymi kotkami hodowlanymi. I odwrotnie, czasami koty o nadzwyczajnej urodzie dają zupełnie przeciętne potomstwo. Gdyby było tak prosto, to połączenie dwóch zwycięzców dawałoby zawsze kolejnych zwycięzców, a tak, niestety, nie jest. Oczywiście dla każdego hodowcy idealną sytuacją jest, aby mieć kota doskonałego zarówno pod względem wystawowym, jak i hodowlanym, ale ideały, jak wiadomo, na ogół są niedoścignione... Mój kot ma w rodowodzie zapis "Kot nie jest przeznaczony do hodowli". Co to znaczy? To znaczy, że hodowca z jakichś powodów stwierdził, że kot nie nadaje się do hodowli, a nabywca ZGODZIŁ SIĘ NA TO, podpisując umowę. Rozmnażanie takiego kota możliwe jest tylko pokątnie, i jest zerwaniem umowy cywilno-prawnej, o zwykłej nieuczciwości już nie wspomnę. Kiedy można rozmnażać kota? Po pierwsze - jeśli kupiony został jako kot hodowlany. Poza tym - po spełnieniu ogólnych warunków hodowlanych, czyli uzyskaniu licencji, zapisaniu kopta do związku, zgloszeniu hodowli do Urzędu Skarbowego. Dlaczego powinno się ZAWSZE podpisywać umowę kupna-sprzedaży kota? Umowa jest nie tylko zbiorem obwarowań, ustalonym przez hodowcę, ale również zapewnieniem dla Państwa, kiedy kot może zostać zwrócony, jakich pieniędzy możecie się Państwo spodziewać w wypadku zwrotu, jakie są gwarancje hodowcy na wypadek chorób, które choroby mogą być taką gwarancją objęte, a na wystąpienie jakich chorób hodowca po prostu nie ma wpływu. My, rodząc się, też chcielibyśmy żyć długo i szczęśliwie, niestety, nie zawsze jest to możliwe. W umowie jest też jasno określone, czy kot jest hodowlany, czy nie. Proszę jednak pamiętać, że umowa to nie jest świstek papieru, i że niedotrzymanie jej warunków może skutkować spotkaniem w sądzie. Oczywiście można liczyć na to, że hodowcy nie będzie się chciało, że czas, że koszty, i jakoś to będzie. Są jednak tacy, którym będzie się chciało. Dla zasady. Dla uczciwości. Do góry Poznaj kota!: webinary do wykupienia z dostępem na 3 miesiące. Powoli rozwijam możliwość udostępniania Państwu nagrań z moich wydarzeń i szkoleń dotyczących zachowań i potrzeb gatunkowych kota. Na razie wybór jest bardzo skromny, ale od września 2022 będzie można w dowolnym momencie wykupić poszczególne webinary na okres 3 miesięcy. Na razie można to zrobić jedynie z "Kocimi problemami z kuwetą", ale biblioteka nagrań będzie się systematycznie powiększać. Formularz rejestracyjny LinkiTrochę wspomnień o hodowliPodstawowy przybornik dla hodowców O zbliżającym się porodzie u kotki świadczy kilka charakterystycznych objawów. Kotka staje się podenerwowana, co chwilę zagląda do gniazda, poprawia je, zazwyczaj traci zainteresowanie jedzeniem, tylko pije (dlatego powinna mieć zapewniony dostęp do świeżej, czystej wody). Pamiętajmy, aby poinformować lekarza weterynarii o tym, że nasza kotka właśnie rodzi, aby w każdej chwili mógł on interweniować w razie nieprawidłowego przebiegu porodu! Jeśli przewidujemy, że podczas porodu wystąpią komplikacje, najlepiej gdy lekarz weterynarii będzie od samego początku na miejscu. Poród i okres poporodowy u kotki O zbliżającym się porodzie u kotki świadczy kilka charakterystycznych objawów. Kotka staje się podenerwowana, co chwilę zagląda do gniazda, poprawia je, zazwyczaj traci zainteresowanie jedzeniem, tylko pije (dlatego powinna mieć zapewniony dostęp do świeżej, czystej wody). Pamiętajmy, aby poinformować lekarza weterynarii o tym, że nasza kotka właśnie rodzi, aby w każdej chwili mógł on interweniować w razie nieprawidłowego przebiegu porodu! Jeśli przewidujemy, że podczas porodu wystąpią komplikacje, najlepiej gdy lekarz weterynarii będzie od samego początku na miejscu. Przebieg porodu Pierwszą widoczną oznaką porodu jest niewielki wyciek wód płodowych z pochwy. Bóle porodowe nasilają się, dlatego zwierzę może głośno miauczeć. Część kotek jednak nie wydaje żadnych dźwięków lub tylko cicho postękuje. Większość kotek szuka zacisznego miejsca, gdzie nikt nie będzie zakłócał jej spokoju. Mniej doświadczone kocice mogą jednak dążyć do kontaktu ze swoimi opiekunami, gdyż nie chcą być same w tych trudnych chwilach. Pomiędzy kolejnymi bólami porodowymi zwierzę oblizuje intensywnie wargi sromowe, aby rozluźnić mięśnie i tkanki (zapobiega to ich późniejszemu rozerwaniu). Pod wpływem bólów porodowych otwór i szyjka macicy ulegają rozszerzeniu. Kolejnym etapem porodu są skurcze macicy, które rozpoznaje się po łatwo wyczuwalnych ruchach płodów poprzez skórę brzucha. Skurcze stają się coraz częstsze i niektórym kotkom pomaga, gdy opiekun łagodnie i uspokajająco do nich przemawia. Jednak nie należy narzucać się zwierzęciu na siłę. Następnym etapem są bóle parte, podczas których kotka kładzie się na boku lub kuca. Silne skurcze mięśni brzucha pomagają „wypchnąć” kociątka na świat. Maleństwa zazwyczaj rodzą się główką do przodu, która to pozycja ułatwia przebieg porodu. Jednak zdarza się, że ułożenie noworodka sprawia trudności kotce i może być niebezpieczne dla zdrowia i życia zarówno maleństwa jak i matki. Takie utrudnione ułożenie nazywane jest przodowaniem pośladkowym (maluch wysuwa się z dróg rodnych pośladkami do przodu), a dodatkową komplikacją może być taki ułożenie łapek kociaka, że to one wyłaniają się jako pierwsze. W razie komplikacji konieczna jest interwencja lekarza weterynarii, więc natychmiast go wezwijmy! Po urodzeniu kociego noworodka kotka zębami rozrywa błony płodowe, aby uwolnić kociaka, a następnie zjada błony płodowe i przegryza pępowinę. Kolejną czynnością kotki jest jak najszybsze, dokładne wylizanie swoich dzieci. W ten sposób oczyszcza je i osusza, a także pobudza układ krwionośny i oddechowy do pracy. Pierwszy kociak rodzi się w ciągu 2 godzin od rozpoczęcia porodu, kolejne maluchy przychodzą na świat w ciągu kilku kolejnych godzin. Po urodzeniu każdego kociaka z dróg rodnych kotki powinno się wysunąć łożysko, które ta natychmiast zjada. Jeśli łożysko się nie pojawi, może być konieczna późniejsza interwencja lekarska. Czy i jak należy pomagać kotce podczas porodu? Zdrowa kotka powinna sama poradzić sobie z urodzeniem kociąt i nasza interwencja jest niewskazana, gdyż może rozpraszać rodzącą kotkę. Jednak poród to dla kotki bardzo wyczerpujące przeżycie, a niekiedy zdarzają się komplikacje – wtedy pomoc może być konieczna. Najlepiej, jeśli pomocy udzieli osoba doświadczona w przyjmowaniu trudnych porodów (lekarz weterynarii, doświadczony hodowca). Czasami jednak nie jest to możliwe – wtedy musimy poradzić sobie sami. Kiedy więc i w jaki sposób udzielić pomocy? Gdy widzimy następujące nieprawidłowości: - kotka odczuwa lęk podczas bólów porodowych: należy przemawiać do niej spokojnie i łagodnie - nieprawidłowe ułożenie płodów: jeśli maluch nie może wydostać się o własnych siłach z dróg rodnych w ciągu 5 minut, należy umyć ręce i chwycić kociątko przez czystą gazę, a następnie bardzo delikatnie wysunąć je z dróg rodnych uważając, aby nie ściskać jego brzuszka - osłabiona kotka nie ma podjąć niezbędnych czynności pielęgnacyjnych (rozerwanie pęcherza płodowego, oczyszczenie kociaka, odgryzienie pępowiny): grozi to uduszeniem się noworodka, dlatego należy rozerwać pęcherz płodowy i delikatnie wysunąć z niego kociątko, następnie usunąć śluz z pyszczka i nosa, a kociaka wytrzeć do sucha papierowym ręcznikiem (można to robić dość energicznie, aby pobudzić układ krwionośny i oddechowy do pracy), kolejną czynnością będzie przecięcie pępowiny – przewiązujemy ją sterylną nitką ok. 2 cm od brzucha i odcinamy powyżej sterylnymi nożyczkami Kiedy natychmiast wzywać weterynarza? Wzywamy weterynarza, jeśli zaniepokoi nas cokolwiek w wyglądzie czy zachowaniu kotki lub noworodków, a nie wiemy jak sobie z tym radzić. W niektórych przypadkach może zajść konieczność przeprowadzenia cesarskiego cięcia lub ratowania życia kotki lub młodych. W takich przypadkach pomóc może wyłącznie lekarz weterynarii. Zaniepokoić powinny nas następujące objawy: - opóźnianie się porodu po fazie skurczów (mogła nastąpić blokada lub zator, spowodowany np. wcześniejszym uszkodzeniem miednicy lub deformacją płodu) - podejrzenie, że dwa kocięta utknęły w drogach rodnych - długa (ponad dwugodzinna) przerwa w pojawieniu się kolejnych kociąt - zielonkawa barwa wód płodowych - nieprzyjemny zapach wód płodowych - zasłabnięcie kotki - po urodzeniu kociaka nie wysunęło się łożysko - zdeformowane płody Okres poporodowy Po przyjściu na świat wszystkich małych, gdy kotka dokonała już wszystkich zabiegów pielęgnacyjnych, przychodzi czas na doprowadzenie własnego futerka do porządku i chwilę odpoczynku. Maleństwa są całkiem ślepe i głuche, jednak wiedzą, że należy dostać się do sutków matki i zacząć po raz pierwszy ssać. Karmienie mlekiem matki jest bardzo ważne, gdyż to z nim do małych organizmów dostają się przeciwciała, które chronią kocięta przed chorobami. Okres karmienia powinien trwać nawet do 12 tygodnia życia kociąt. Matce z młodymi należy teraz zapewnić spokój. Kotka powinna sama poradzić sobie z wszystkimi ważnymi czynnościami, jak karmienie, oczyszczanie kociąt, sprzątanie legowiska (kotka w tym celu zjada odchody swoich młodych), masowanie brzuszków i okolic odbytu swoich dzieci (aby pobudzić perystaltykę jelit i ułatwić wypróżnianie) itp. Jeśli zauważymy, że kotka nie dba należycie o kocięta, skontaktujmy się z lekarzem weterynarii. Może zajść konieczność pomocy w opiece nad kociakami. Porady, jak to robić znajdują się w artykule „Kocie oseski bez matki”. Pamiętajmy, że kotka rzadko opuszcza gniazdo, dlatego zadbajmy o ułatwienie jej codziennego funkcjonowania. W pobliżu legowiska należy ustawić miseczkę pełną czystej, świeżej wody (kotka musi uzupełnić niedobory płynów po wyczerpującym porodzie). Jeśli chodzi o karmienie – nie należy przesadzać z przekarmianiem, ale pozwólmy kotce jeść tyle, ile potrzebuje. Kocięta będą ssały matkę co dwie godziny i nie powinny mieć z tym większych problemów. Jeśli usłyszymy niepokojący płacz maluchów, sprawdźmy, czy kotka ma wystarczającą ilość pokarmu (należy uważnie obserwować, czy w sutkach jest mleko). Ponadto, jeśli zauważymy, że któryś sutek jest gorący i zaczerwieniony, skontaktujmy się z lekarzem weterynarii, gdyż oznacza to stan zapalny i trzeba będzie zastosować antybiotyk oraz ochronić bolące miejsce przed kociętami. Czasami w okresie poporodowym u kotki mogą wystąpić pewne komplikacje. Jedną z nich jest zbyt długie wydalanie pozostałości po łożysku. Zazwyczaj powinno ono trwać od 5 do 10 dni. Jeśli trwa dłużej i połączone jest z utratą apetytu oraz zaprzestaniem troszczenia się o małe, natychmiast skontaktujmy się z weterynarzem. Inną dolegliwością jest tzw. tężyczka poporodowa, która jest wynikiem niedoboru wapnia w organizmie. Objawia się niezbornością ruchów kotki oraz konwulsjami – gdy zauważymy podobne objawy, koniecznie wezwijmy lekarza weterynarii, gdyż zbyt późne udzielenie pomocy jest groźne dla życia kotki. Polecane produkty data publikacji artykułu: 2009-07-08 Popularne teraz Komentarze Szczepienia są kluczowe dla wzmacniania naturalnej odporności kocięcia i chronienia go przed różnymi chorobami zakaźnymi, które mogą być niekiedy śmiertelne. Zalecane szczepienia kociąt chronią je przed następującymi chorobami: Białaczka kotów — osłabia układ odpornościowy i drastycznie zwiększa podatność na zakażenia. Zakażenie kaliciwirusem kotów (FCV) — wysoce zakaźna choroba i główna przyczyna zakażeń układu oddechowego. Choroba jest przenoszona poprzez bezpośredni kontakt z oczami lub nosem zakażonych kotów lub kontakt ze skażonymi przedmiotami, takimi jak miski lub zabawki. Zakażenie wirusem panleukopenii kotów (FPV) — często śmiertelna choroba wirusowa, która wywołuje wymioty. U kota może pojawić się również biegunka, ale nie występuje ona zawsze. Zakażenie herpeswirusem kotów (FHV-1) — główna przyczyna kociego kataru i choroby oczu. Zakażenie wirusem wścieklizny (RV) — wirus przenoszony jest przez ślinę zakażonego zwierzęcia oraz może zostać wprowadzony pod skórę poprzez ugryzienie. Istnieją również inne szczepienia, których Twoje kocię może potrzebować. Lekarz weterynarii doradzi Ci, co będzie dla Twojego zwierzęcia najlepsze. Zaszczepienie kota w odpowiednim wieku ma ogromne znaczenie dla jego zdrowia i dobrostanu w przyszłości. Lekarz weterynarii po ocenie ryzyka, na jakie może być narażone Twoje kocię, opracuje szczegółowy kalendarz szczepień dostosowany do indywidualnych potrzeb kota. Najczęściej po raz pierwszy szczepi się kocięta w wieku 6-9 tygodni. Sprawdź, czy poprzedni opiekun kocięcia nie zaszczepił go już wcześniej. Szczepienia ochronne będą najskuteczniejsze, jeśli w odpowiednim terminie kocię otrzyma dawki przypominające. Utrzymanie przez całe życie kota odporności poszczepiennej wymaga podawania dawek przypominających, w zależności od warunków i rodzaju szczepionki (co 1- 3 lata). U kocięcia po szczepieniu mogą pojawić się takie objawy, jak: nieznacznie podwyższona temperatura ciała, spadek zainteresowana jedzeniem i aktywności, uczucie dyskomfortu lub opuchlizna w miejscu szczepienia, lekkie kichanie lub kaszel. Jeśli te objawy utrzymują się dłużej niż dzień lub dwa, ważne jest, by skontaktować się z lekarzem weterynarii. Jeśli u kocięcia występują mniej powszechne skutki uboczne, również należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii. Mogą to być: wymioty lub biegunka; świąd; obrzęk twarzy, szyi i pyska; trudności z oddychaniem lub silny kaszel.

jak poznac kota od kocicy